همچونی مینالم از سودای دل

اتشی درسینه دارم جای دل

من که باهرداغ پیداساختم

سوختم ازداغ ناپیدای دل

همچوموجم یک نفس ارام نیست

بس که طوفان زابود دریای دل

دل اگرازمن گریزد وای من

غم اگراز دل گریزد وای دل

مازرسوایی بلنداوازه ایم

نامورشد هرکه شدرسوای دل

خانه ی موراست ومنزلگاه بوم

اسمان باهمت والای دل

گنج منعم خرمن سیم وزراست

گنج عاشق گوهریکتای دل

درمیان اشک نومیدی رهی

خندم ازامیدواری های دل

نوشته شده در یکشنبه 89/12/1ساعت 9:45 صبح توسط مراحم نظرات ( ) |